کاربرد روان کننده پوشش

کاربرد روان کننده های پوشش کاغذی به اوایل قرن حاضر باز می گردد.در آن زمان، چسب پوشش پیگمنت کاغذ عمدتاً چسب حیوانی یا کازئین بود و محتوای جامد پوشش بسیار کم بود.اگرچه این چسب ها دارای چسبندگی خوب و عملکرد عالی در حفظ آب هستند، فیلم تشکیل شده توسط آنها بسیار شکننده است، بنابراین لازم است افزودنی اضافه شود که بتواند مقاومت تاشو و خمشی کاغذ و تخته پوشش داده شده را بهبود بخشد.این افزودنی ها همچنین سیالیت و یکسان سازی پوشش های مرطوب را بهبود می بخشند.این افزودنی به روان کننده کاغذ تبدیل شد.

عملکرد روان کننده پوشش

عملکرد روان کننده با انواع مختلف کاغذ و تفاوت در عادات تولید کارخانه کاغذ متفاوت است.گاهی از سیالیت پوشش و برخی خواص کاغذ پوشش داده شده (مانند براقیت، صافی، جذب روغن، استحکام سطح و غیره) برای ارزیابی عملکرد روانکار استفاده می شود.برخی از دسته‌های روان‌کننده دارای ویژگی‌های عملکردی ویژه‌ای هستند، مانند «ویژگی‌های تنظیم ویسکوزیته»، «بهبود مقاومت در برابر اصطکاک خشک»، «بهبود چسبندگی مرطوب»، «بهبود مقاومت در برابر اصطکاک مرطوب»، «براقیت و نفوذ ناپذیری جوهر»، «پلاستیک»، «تاشو». مقاومت" و "براقیت بهبود یافته" و غیره.

روان کننده ایده آل باید ویژگی های زیر را نشان دهد

(1) رنگ را روغن کاری کنید و ویژگی های جریان آن را بهبود بخشید.

(2) از یک پوشش صاف تر اطمینان حاصل کنید.

(3) براقیت محصول پوشش داده شده را بهبود بخشید.

(4) بهبود قابلیت چاپ کاغذ؛

(5) ترک ها و پوسته شدن پوشش را هنگام تا شدن کاغذ کاهش دهید.

(6) پودر را در سوپر تقویم کاهش دهید یا حذف کنید.